Merhaba dostlar, merhaba felaket arkadaşlarım. Bu gün fark ettim artık yaşlandığımı. Hani öyle çocukların abi yerine amca demesinden değil, koşamamaktan ne bileyim denize dalamamaktan veya sevişirken nefessiz kalmaktan filan hiç değil.
Eskiden kırklı ellili yaşlar bana çok ama çok yaşlı kelli felli amca ve teyzeler olarak gelirdi fakat bu gün fark ettim ki artık bana genç geliyorlar hatta 30 yaş altı çocuk olarak görünüyormuş bana. Bu gün fark ettim.
Bi an icin korktum gerçi hala korkuyorum. Hazır hissetmiyorum kendimi hiç...
Yıllar çok ama çok hızlı geçmiş ve bende o hızlı geçen yılları çok acımasız kullanmışım.

Şu an bunları yazma niyetim belki biri okurda samanyolundaki kalp gözü isimli dizi kuşağı gibi ibret alır. Ne bileyim uzak durur bazı şeylerden.

Ben eroin ve kokain bağımlısıydım. Tabi asıl bağımlılığım eroin. Kokain onun mezesi. Defalarca tedavi gördüm defalarca geri başladım. Özel kliniklerde, istanbul balıklı rum hastenesinde filan yattım. Cip taktırdım. Şimdi uzun zamandır temizim.
Hayatımın 12-13 yılı hep uyuşturucu ile geçti ki hayatımın gerçekten en güzel günleriydi. Eroin benim için su gibi yaşamsal bir ihtiyaçtı. Günlük aktivitelerimi yerine getirmem için bir yakıt. Öyle ki sevgilimle sevişebilmemi bile o zamanlar ona borçluydum. Çünkü eroin olmazsa ben bildiğin zombi gibi bir yaratık oluyordum. Açlık seks sususuzluk hiç biri eroin kadar kıymetli değildi benim gözümde.

2 universiteyi yarıda bıraktım. 11 yıllık bir ilişkimi eroin hayatımdayken bir sonuca varamayacağını düşündüğüm için sonlandırdım. Hayallerimi, sevdiklerimi hep feda ettim eroin uğruna. Şu an hiç ama hiç sevmediğim bir devlet kurumunda memurum oysaki bu hem benim kişiliğime hem de gençken kurduğum hayallerden çok uzak.

3 yıl önce eroin ile savaşayım dedim bu eski bağımlıların toplandığı Aa(adsız alkolikler)merkezleri oluyor. Sosyal medya üzerinden organize olup toplanıp birbirlerine destek oluyorlar. Gideyim onlara yardımcı olayım bari diye düşündüm bu sefer orayıda bok ettim. Orada tanıştığım bir kız bir gece seviştik. Masada kokain vardı. ikimizde geri başladık. Sonra yine bıraktım. Bunu yazmamdaki amaç eroin öyle kahpe öyle sinsi bir şey ki bıraksan bile en ufak fırsatta geri başlıyor insan.

Neyse bayağı saçmaladım. Dostlarım yaş, yolun yarısındayım diyor ya oralardayım. Bu yaşa ne zaman geldim inanın hiç fark etmedim. Ömrüm keş kızların kollarında, cami ve benzin istasyonları tuvaletlerinde, mal peşinde koşmada, polis arabası görünce korkmakla, sevmeye sevilmeye hep bir şeylere geç kalmakla geçti. Ve hızlı geçti inanın.
Benim güzel dostlarım kimyasallardan uzak durun. Günlerinizi hep sevdiğiniz kişilere adayın. Okuyanların başını ağrıttığım için özür dilerim. Hala aktif içici varsa iletişime geçsin yardımcı olayım. Sanki bi an da yaşlandım. Siz yaşlanmayın..

Uçurtmayı vurmasınlar...

Götüm...

doğrusu özlemişim seni dedim.
Bende dedi.
Seni hala seviyorum dedi.
bende dedim.
kahve fincanını masaya koydum.
Ufak tatlı bir kız geldi "anne" dedi.
Gözlerimin içine bakarak "efendim eylem" dedi.
oysa bu ismi biz kendi kızımıza koyacaktık dedim.
Gülümsedi...

Ensara emanet etmek yerine doğaya bırakmak daha makul bir davranıştır. en azından ormanda yetisirse Tarzan, kurtlar tarafindan buyutulurse tarkan olur.

arkadaş çevresinde anarşik olarak bilinsemde aslında sosyalist bir adamım. emperyalizmin ve kapitalizmin oruspi evladı olduğuna inanırım.
lakin bu gün daha şinci ne kadar yavşak ve iki yüzlü biri olduğumu anladım.
biraz önce 800 liraya saat aldım oysa daha bundan 3 ay önce 500 liraya aldığım güya son saatti.
ama ben tabi ki sosyalits bir adamım.
şifonyerin üzeri yarım veya çok az kalmış parfüm şişeleriyle dolu.
ama ben tabi ki ucuz emek gücüne ve işçileri sömüren dev şirketlere karşıyım.
alıp alıp giymediğim gömlek ve ayakkabılar.

lan ben bildiğin orispi evladı olmuşum ya. kapitalizmin kölesi olmuşum. das kapitali internetten aldığım abajur sayesinde okuyorum. bu entry kapitalizmin sayesinde yazıyorum. ben benim amıma goyum emi.

sözlük lütfen sikin beni. ben kitaplarımı yakmaya gidiyorum.

Din aydınlanmanin karsisindadir hep. Avrupa bunu reform ve Rönesans döneminde aştı. Dinin etkisini kırdı din ozgurlesti ama ulkemizde ne yazik ki din daha özgürlüğüne kavusamadi. Hep örümcek kafalarin tekelinde kaldi.

Ulan kimse yazmamiş. Hiyar lan hiyar. Hiyar güzellik katar.

Zenginin daha zengin olması erdemdir. Fakirin yoksulluk içinde kivranmasi onun ahlaksızlığıdır.

"Memelerimle entry giriyorum" tarzı şeyler yazmiyorsa gayet normaldir.

Ha bazimiz pipisiyle yazıyor o ayrı. Çünkü pipin varsa herseyi yazabilirsin.

Ağlarken veya gülerken ayna ile göz göze geldiğinde insanın içinde nedense bir hassiktirimsi bir duygu oluşur. Tarif edilmez bir duygu.
Enterasan.

Hiç bir yarramın olmayacagini bilerek ginede huzursur olmaktir.
Anksiyete bozukluğu lütfen bir doktora siktirin gidin.
Veya
Sevgilinizle arkadasinizla dertlesin. Ama bildiğin dertlesin. Kafaniza ne takikiyorsa ne sorununuz varsa en ince ayrintisina kadar konuşun. Bunlarin hepsi konusmamaktan. Simdi zibarip yatin sevgili sözlük yarin pazar bir rakı masası kurup dertlesin sevdiklerinizle.

Sadece nickinden dolayi seni seviyorum yazar. Kim oldugundan bu zamana kadar ne entry girdiginden veya nasıl bir insan olduğun zerre sikimde değil. Eğer bu film mi nick edinecek kadar sevdiysen bende seni seviyirum aminiyum.

Genelde mantıklı bir insan temkinli ve sakin olur.

Acelecilik, heycan ve kaygı mantığın yitirildigi durumlarda ortaya çıkar.

Bu ne yaman çelişki anne...

Ruh kavramına inanmak ilkel atalarimizdan bize kalan bir mirastir zira o atalarimiz canlı cansiz herseyin ruhu olduğuna inaniyorlardi.

Öyle ki bir kadın karninda hareket hissedip hamile olduğunu anladiginda o sirada nehir kenarindaysa karnina nehrin ruhunun girdigini bir kartal gördüyse kartalin ruhunu doguracagina yani dogacak çocuğun o sırada yaninda olan bir nesnenin bir varligin ruhunu tasiyacagina inaniyordu.

Daha sonra bunu saçma bularak sadece ölmüş atalarının ruhlarina taptilar. Sonraları ruhu yaradan tanri veya tanrilara. Sonraki hikayeyi biliyorsunuz.

Bedenimizin içinde kesinlikle bir ruh yok. Bizi biz yapan benliğimiz sadece bizim beynimizde ve inanin bana bizi yonetende ne beyin nede ruh. Bizi yöneten hormonlarimizdir. Yarın ne yapacagimiza ne zaman sevisip ne zaman masturbasyon yapacagimiza ne yiyecegimize hormonlar karar verir.

Siz yarın caninizin ne cekecegini su an biliyor musunuz?

Dostlarim insarlar çok gelişmiş bir makinadir. Sinir sistemimiz elektirikle çalışır. Bizi kim ne için yarattı bilmiyorum ama şunu diyebilirim ki bizi yaratan içimize bir ruh koymadi.

görsel

Sıçtığı andır.

O halde o hayvanla yeterince ilgilenilmiyor demektir. Sen köpeğini dışarıya tuvalet yapmaya alıştırirsan sık olmamak kaydıyla banyo yaptirirsan, akvaryuma bir filtre sistemi taktirip suyunu duzenli degistirirsen, kuşunun kafesinin dipini temizler suyuna koyduğun vitamini sürekli degistirirsen o ev siksen kokmaz. Ha eğer kokuyorsa o hayvanın değil insanın kendi hayvanligi sonucu kokuyordur.

görsel

Bir çocuğun daha geleceği, hayatı, çocukluğu, hayalleri ve ruyaları katledildi.

Bu nasıl bir vahşet.

Diyarbakır da 11 yaşındaki bir çocuk ki doğum sancısı çekene kadar hamile olduğu anlaşılmamış ve sonra karın agrisi şikayeti ile gidiyor ve Doğum yapıyor. bu nasıl anne baba ilgisi bu nasıl toplum.

Ben bizim insanlığımızın tee anasını sikiyim.

http://www.ntv.com.tr/tur...ti,5uDk4o5CWEuTys2lzAHMyQ